Even was er stilte

Op 18 februari schreef ik de laatste blog hier onder mijn oude naam : E Taankink
Ik heb besloten om veel problemen te voorkomen mijn meisjesnaam weer te gaan gebruiken.
Er is het afgelopen jaar heel veel gebeurt zoals een aantal mensen weten.
Hier even voor degenen die het niet weten het verhaal in vogelvlucht.

Mijn man werd ziek door een MRSA bacterie. Eind september 2015 werd hij geopereerd en leek een maand lang of we het gewonnen hadden. Hij mocht eind oktober 2015 naar huis na een maand ziekenhuis Zalaegerszeg.
Toen hij thuis was ging het snel mis. In die zin dat hij hoge koorts kreeg.
Hij lag weer in het ziekenhuis in Zalaegerszeg en kreeg daar te horen dat zijn onderbeen eraf moest en hij een bepaalde combinatie van antibiotica.

We moesten kiezen voor een ziekenhuis in Boedapest of kiezen voor een ziekenhuis in Nederland als dat zou gaan. Snel contact opgenomen met de huisarts met alle gegevens van Hongarije. De arts probeerde inmiddels met mij samen te bepalen wat er vertaald moest worden naar Latijn. Ik heb na overleg met hem nog wat erbij geschreven in het Nederlands.

Mijn man zou naar Nederland gaan en zich melden bij de wondpoli. Daar zou beslist worden of hij in het Rijnland ziekenhuis zou worden opgenomen of ergens anders.
Het liep anders. Door blunders van de artsen is mijn man daar op 24 november 2015 overleden.
Na het overlijden van mijn man stond mijn leven op zijn kop. Gelukkig kon ik logeren bij mijn ouders.

Het besef bij mij was er meteen dat er iets heel heel erg fout was gegaan. Dus toen ook de cardioloog van mijn man dat zei 5 minuten na zijn overlijden hebben we beiden aangifte gedaan bij het ministerie van gezondheidszorg.
Conclusie : Foute antibiotica.(en nog meer fouten)
Gevolg : De bacterie is heel hard gaan groeien en is tot op zijn hartklep gegroeid. Dit heeft hem zijn leven gekost.

Hoe nu verder. Blijf ik in Hongarije wonen of wat ga ik doen.
Veel tijd om hier over na te denken kreeg ik niet. Hierna werd onze hond heel erg ziek. Ik was net in Nederland aan het werk gegaan (zoals ieder jaar van 1 april tot 1 oktober) Snel terug. De hond was niet te redden.

Terug in Nederland heb ik eerst een oude buurman die ik echt heel graag mocht naar zijn laatste rustplaats mogen dragen. Kort daarna overleed mijn vader. Dus hierna was er weer weinig tijd om na te denken wat ik nu echt wilde.
Doorgaan dat was wat er gebeurde.

Ook deze winter heb ik niet thuis kunnen doorbrengen zoals ik had bedacht. Vlak voordat ik naar huis zou gaan werd duidelijk dat mijn moeder ernstig ziek was. Haar kanker was terug.
Dus ik wilde bij mijn moeder zijn als ze me nodig had.

Toch wilde ik thuis ook het nodige veranderen. Begonnen zijn we met die dingen die ik niet in huis wilde hebben te verwijderen. De plank in de buffetkast vast gezet. Begonnen met te kijken wat ik kon veranderen voor niet al te veel geld.

Mijn bureau verplaatst naar mijn slaapkamer en daardoor de ruimte terug in de andere kleinere slaapkamer. In de winter lekker werken bij de houtkachel.

Zo ontstond er in de andere slaapkamer ook veel ruimte. Door de onderste plank uit de kast te halen Was het mogelijk de plastic rolkasten er onder te zetten. Nu nog een gordijn er voor en die hoek is ook mooi (Even maken dus)
De linnenkast hebben we gekregen. Erg blij mee. Het bed een slag gedraaid en het lage kastje verplaatst.
Nu nog een paar van mij foto's uitprinten en inlijsten om op te hangen in huis.







Ook in de gang een nieuwe kast voor de schoenen was even hard werken om hem in elkaar te zetten maar dan heb je ook wat.
Nu nog zorgen dat we de stroom in orde krijgen (dat gaat de monteur doen) dan kan er daarna geverfd worden. Zodat de woning echt mijn thuis gaat worden.

Van de week heb ik besloten om de heel beladen naam Taankink achter me te laten om deze reden.
Om deze reden was het dus even stil op de blog. Maar ik ben er zeker van dat dit de komende tijd wel weer goed gaat komen.

Ouderendag in Egeraracsa (idősek napja)

De ouderen krijgen ieder jaar een uitnodiging van de burgemeester om deel te nemen aan een gezellige middag met een etentje.
Het etentje zelf heeft 3 gangen.
Diegene die zelf niet kan lopen wordt door het busje van de gemeente opgehaald.
Het diner wordt door de medewerkers van de gemeente klaargemaakt. Als toetje is er altijd heel rijkelijk zoetigheid. Ook dat wordt door de dorpelingen gemaakt.

 Er was een optreden van een dansgroep om de sfeer er in te krijgen. Daarna zorgden een accordeon speler en de loco burgemeester voor de gezelligheid aan de tafels.
Voor veel ouderen is dit 1 van de weinige uitjes in het dorp aan het eind van de winter.
Na de kerst is er niet zo heel veel te doen.

Wil je volgen op facebook wat er in het dorp gebeurt. Dan kunt u kijken op :

Egeraracsa Ikszt

Wel werd van de week bekend dat men hier een huis wil vestigen voor een 12 tal invalide jongeren. Die komen dan in een gezinssituatie in een huis met elkaar te wonen en dan gaan ze of werken of ze krijgen in het huis klusjes. Dagbesteding komt er in het huis.
Dit is voor deze omgeving nog iets nieuws dus was er afgelopen dinsdag een informatie avond.
Er werd verteld wat de omgeving er van zou gaan merken. Hoe men het in gedachten had en een korte video van een al bestaand huis.


De rest van de week zijn we heel hard in huis bezig geweest met veel dingen te veranderen en nieuwe en andere meubels in elkaar te zetten en alles op zijn plaats te krijgen. Al met al een heel goed gevulde week. Nu even lekker uitrusten.

Het weer was hier heel wisselend de afgelopen week. Het was heel zonnig dan weer bewolkt, dan weer mistig. Gisteravond ineens een hoosbui regen. Het is zeer zeker een koude start van het nieuwe jaar. Vorig jaar zat ik om deze tijd van het jaar 's middags al af en toe lekker buiten.
Genieten van de buitenlucht en de vele vogelgeluiden om me heen.

Zondag wat een mooi weer in het dorp

Zondag: Blauwe lucht

Ochtend 

In de ochtend weer de gewone zaken. Dan ga ik even buiten een nieuw vogel eethuisje maken en Andi gaat even binnen aan de slag.
Daarna willen we nog even eten en dan er even op uit. Genieten van het schitterende weer.

Middag

We nemen de auto en gaan richting het balatonmeer. We rijden via het kleine balatonmeer. Daar ligt nog veel ijs. Doordat men de pompen weer in werking heeft gesteld is er wel een stuk ijsvrij. Daar maken de vogels dankbaar gebruik van.

Het is een kabaal van je welste. Er zitten heel veel ganzen en ze maken ook heel veel geluid.

We rijden verder en rijden door het dorpje Sárméllek heen richting Balatonszetngyörgy. Daar houden we de weg aan die richting Balatonberény gaat. Daar kunnen de honden even rennen en wij even kijken hoe de ijsvloer erbij ligt. Het hele balatonmeer lag immers voor het eerst in 20 jaar dicht. De schattingen hoe dik de ijsvloer was liepen uiteen, maar minimaal 20 centimeter op de ondiepe stukken.

Echt ongelooflijk mooi. De ijsvloer is er nog wel. Aan de kant zijn stukken al weer bijna ijsvrij. Het is echt lekker aan het water. Alleen de wind die over de ijsvlakte komt is koud. Zo ver je kan kijken ligt er nog ijs.

De honden kunnen ff lekker uitrennen hier op het gratis strand. Het ligt vlak naast het betaalde gedeelte en hier zie je ook in de zomer veel mensen met honden.

We stappen weer in de auto en rijden via kleine weggetjes zo dicht mogelijk langs het meer. Het is niet mogelijk om helemaal langs het meer te rijden de weg ligt er wat verder vanaf.
In ieder dorp kan je naar het strand en zie je de restaurantjes liggen. Nu in de winter is er heel veel gesloten, maar in de zomer is het er druk. Het meer is natuurlijk ook ideaal voor gezinnen met kinderen. Het water is niet diep. Het diepste punt is 11 meter maar de gemiddelde diepte is 3 meter. Je kan vanaf de kant vaak vele honderden meters lopen. Bij de betaalde stranden heb je veel extra's, maar je kan dus ook nog gratis aan het meer zitten.

We rijden door tot we in Balatonboglár komen.

Balatonboglár

We rijden het plaatsje binnen en zien dan voor ons  een ronde ijzeren bol. We besluiten er heen te rijden maar dat blijkt nog niet zo makkelijk. Je denkt er recht op af te rijden maar staat dan voor een 1 richtingsstraat. Dan maar even terug rijden en het eerste straatje naar links inrijden. We volgen de weg naar rechts bij de splitsing en komen dan toch borden tegen. We besluiten iets verder door te rijden. Daar kunnen we ook parkeren en dan via een trap door het bos naar boven. Dat is veel leuker voor de honden.
Zo gezegd zo gedaan. Valt nog tegen. De heuvel is met zijn 165 m niet echt hoog maar genoeg om ons buiten adem te krijgen zeker met het tempo van de honden.
Het is echt de moeite waard ontdekken we al snel.
Wat een uitzicht vanaf de bol. Gelukkig is het in de winter gratis, maar voor nog niet 1 Euro wil je dit uitzicht niet missen.

Als je heel goed kijke op de foto hierboven zal je een eenzame schaatser ontdekken. Ongelooflijk met dit weer dat je dat nog durft en dan ook nog helemaal alleen. Waanzin.

Hier zie je de nieuwe uikijktoren heel mooi gebouwd en het uitzicht is zoals je hierboven al kan zien heel erg mooi.

Je kan lekker wandelen boven op de heuvel maar in de zomer is er meer te doen. Dan is het restaurant open aan de achterkant van de heuvel waar je ook de zomer bobbaan vindt.
Dus er is hier genoeg te doen. Ook nu in de winter is het boven heel mooi. 

 
Bovenop de berg zagen we de verandering van het licht al.We besluiten snel naar het dorp te gaan.
Daar moet volgens de kaart een kleine pier liggen.
Dus snel naar de auto terug.
De honden rennen en vliegen in het stukje bos. Nog even met een stok gooien en we hebben 2 honden die er met 1 stok vandoor rennen.
Zo raken ze hun energie ook wel kwijt.

We komen beneden aan een lopen door het park naar het water. De honden rennen enthousiast voor ons uit. Hier onder een paar beelden van het meer bij zonsondergang.

Het ijs begint langzaam te breken en te kruien. Als je hier staat is het nog onbegrijpelijker dat we net iemand zagen schaatsen.
Na genoten te hebben van de wandeling over de pier, genieten we van het schitterende zonlicht dat reflecteerd op het ijs.

Het is tijd om weer richting huis te gaan. In tussen hebben we ook boodschappen gedaan zodat we niet van de week speciaal daarvoor nog naar de stad te rijden.
We besluiten via de autobaan terug te rijden het is de laatste dag dat het vignet, wat ik gekocht had om naar Boedapest te rijden, nog geldig is.

Thuisgekomen iedereen eten en de honden horen en zien we niet meer.

Zaterdag in het dorp

Een zaterdag in het dorp

De ochtend

De sneeuw die in het dorp lag is allemaal gesmolten. Er liggen hier en daar nog hele kleine beetjes. Het nadeel is dat de grond heel vochtig is en dat gaan we vanochtend goed merken.
De dag begint als zovele. Om 7 uur komt de kleine kat me wakker maken ze wil eten hebben, als ik eenmaal wakker ben komen de 2 honden ook aanstormen.

De eerste gang is naar buiten met allemaal even zeker weten dat ze alles gedaan hebben. Daarna snel het eten klaar maken want men heeft geen zin om te wachten. Als de honden hier eten hebben nog even naar de overkant om daar mijn vriendin haar hond ook eten te geven. Lizy is heel blij als ik het haar kom brengen. Ze komt net lekker uit haar hok gekropen. De nachten zijn nog frisjes.

Dan ga ik nog even terug mijn bed in. De reisdag van gisteren (van Nederland naar huis) zorgt er voor dat ik lekker loom ben. Op bed heb ik nog even rust. De honden zijn lekker aan het buitenspelen. De oude kat ligt nog in het hondenhok in de serre.

De kleine kat kruipt lekker bij mij in mijn armen en zo kan ik nog even heerlijk liggen. Als ik opsta doe ik altijd meteen de houtkachel. Die moet iedere dag schoongemaakt worden. Meestal doe ik het vroeg in de winter dan kan ik hem met de hete kooltjes meteen doorstarten. Dat is gelukkig nu niet nodig. Vroeg genoeg als hij 's middags aangaat.

Als de kachel schoon is heeft mijn vriendin al hout gehaald. Samen zorgen we dat er wat te eten op tafel komt.
Mijn vriendin haar huis heeft geen stroom, geen water en geen badkamer. Wel heeft ze een camping wc tegenwoordig. Na het overlijden van mijn man hebben we besloten allebei een slaapkamer te nemen en de winters in ieder geval samen te wonen. Dat scheelt veel hout en is zeker op de winterdag voor beide gezelliger.

In de zomer ben ik niet thuis en dan zorgt ze dat beide huizen in orde blijven. Het is ook wel leuk af en toe als we haar huis warmstoken samen daar te eten. Heeft wel wat bij kaarslicht. Dan besef je ook dat je nog rijk bent dat ik nog stroom en water heb. Ook al is het soms niet makkelijk.

De honden willen na ons ontbijt wel weer even naar buiten.
Ze rennen vrolijk de deur uit via de hondenluiken. Lekker genieten van het zonnetje.

Dan komt er wat de keuken in gestormd. We kunnen meteen weer beginnen met schoonmaken.

Wat zien ze er mooi uit. Ze hebben plezier voor 10 gehad, maar als ik ze op de foto zet kijken ze heel schuldig.
We hebben snel alles dicht gedaan dus ze kunnen alleen bij ons in de keuken komen.

We besluiten eerst maar is te gaan kijken wat ze gedaan hebben dat ze er zo uitzien. Achterop het land hebben ze heerlijk gegraven. Trots laten ze ons het resultaat zien.
Ach wat maakt het ook uit.
Wij gaan zo even weg dus mogen ze op het land rondrennen en in de serre. De rest doen we dicht als we weg gaan.

We hebben een uitnodiging gekregen voor het carnaval hier. Het gaat erom welk kind het mooist verkleed komt. Daarbij zoals de uitnodiging zegt : kopje warme thee en lekkere fank (soort oliebol maar dan plat)
We lopen naar het cultuurhuis aan het begin van de straat en komen daar meteen de eerste verkleedde kinderen en volwassenen tegen.

Heerlijk om de kinderen te zien wat hebben ze hun best gedaan om zich te verkleden.
Het is echt heel leuk gedaan de 1 is nog mooier dan de ander.

 Ook de volwassenen mogen meedoen en iedereen moet zeggen waarom hij zo verkleed is. Deze dame is ligt in het ziekenhuis. Ze krijgt roodkapje op bezoek die haar een heerlijk pakketje te eten komt brengen. (hier links op de foto)
De burgemeester leeft zo mee met de dame dat hij haar wat geld (kopieën) gaat brengen. Dan kan ze daarmee wat lekkers kopen.

Een heel geslaagde middag. Jammer dat er niet meer kinderen uit het dorp op af gekomen zijn. Misschien dat ze nu zien wat ze gemist hebben.
Hopen dat er volgend jaar nog veel meer mensen komen.

Hier nog even een foto met een groot deel van de verklede mensen.

We gaan weer naar huis en vrezen dat we de honden weer moeten schoonpoetsen. Het valt mee alleen hun poten zitten onder de aarde, maar dat is er zo vanaf.

De avond valt dus we moeten zorgen dat de beesten en wij wat te eten krijgen en de houtkachel opstoken. Heerlijk lekker warm binnen.

Dorp en omgeving 2

Egeraracsa en omgeving 2

Een tochtje door de omgeving (auto of fiets)

We rijden het dorp uit naar rechts zodat we op de weg uitkomen naar Zalakaros. We gaan ook rechtsaf richting Zalakaros.
Als je de weg een goede km gereden hebt kom je bij de afslag naar het Kis Balaton.
Deze weg rijden we in. Je rijdt hier door het klein (kis) Balaton heen.

Kis- Balatonmeer (kleine balatonmeer)

Tot ongeveer de 19e Eeuw behoorde het kleine Balatonmeer bij het grote Balatonmeer. Er was geen scheiding tussen de meren zoals nu het geval is. In die tijd stroomde de Zala door het gebied heen in het grote Balatonmeer. Waarbij deze delta de functie had van waterfilter. Het water werd er op natuurlijke wijze gezuiverd.
Door de verder gaande industrialisering en de vraag naar meer woon en werkruimte is het gebied afgesneden geraakt van het grote meer. Er bleven eigenlijk maar 2 kleine losse meren over en de Zala, die kon nu zomaar het grote meer instromen. Het water werd niet meer eerst gefilterd door het gebied van de delta.
Daardoor werd de waterkwaliteit van het grote Balatonmeer op de duur heel erg verontreinigd. Dit had met name gevolgen voor de mensen. Je kon al bijna niet meer veilig het water in. Was je wel in het water dan had je te maken met overmatige algen en waterplanten groei.

Dit moest heel snel veranderen om een ecologische ramp te voorkomen.

Er werd een plan opgesteld om het kleine Balaton net als 200 jaar geleden weer zijn functie van filter terug te geven. Dit plan het Waterbeschermingsplan van het kleine Balaton.

Kleine Balaton

Het eerste deel van het plan werd al in de jaren '70 in werking gezet. Men ging proberen het gebied weer langzaam als delta te gaan gebruiken. Daarvoor moesten een aantal waterverbindingen weer worden hersteld. Ook werd er een plan opgesteld om het rioolwater beter te zuiveren en niet meer in de delta te laten stromen. De veehouderijen in de omgeving werden gemoderniseerd zodat deze ook niet meer zoveel vervuilende stoffen loosden in het water.

Er werd een meer aangelegd met de naam koud meer (Hídegi Tó). Dit meer was 1,5 meter diep en er stonden nauwelijks hogere planten omheen. Aan het rand van het meer staan rietvelden met daarin Lisdoddes. Ook komt er in het water Fonteinkruid voor. Dit zorgt er voor de het zonlicht het water snel kan opwarmen. Hierdoor worden al veel onzuiverheden op natuurlijke wijze uit het water gehaald.
Het water blijft ongeveer 30 dagen in het meertje staan voordat het verder stroomt zodat het optimaal gezuiverd is.

Het andere meer betreft het Fenéki- tó. (In het Nederlands is dit het Bentische meer. Bentisch heeft betrekking op de onderste laag van het meer. Het gaat dus om de werking van de bodem van het meer en de daar levende diertjes.)
Om dit meer staat wel hogere begroeing. Hier gaat het er dus niet om dat de zon tot op de bodem kan reiken.  Hierdoor leven er ook geen algen in dit meer die het water zuiveren. Juist de grotere planten spelen een belangrijke rol in de zuivering. Zij nemen met hun wortels de verontreiniging op en zorgen zo dat het water schoner wordt.

Het tweede deel van het plan hierin werden de al ingezette middelen verder uitgewerkt en werd er een natuurbeschermingsprogramma opgestart.

We rijden deze weg ongeveer 2 km verder door en komen dan bij het museum uit.

 











Het museum is gebouwd  rond de milleniumwisseling. Het geeft een heel leuk en goed beeld van de werkzaamheden. Het museum is in 3 talen. Dus het is goed te volgen. Er is veel te zien van de geschiedenis van het gebied. Zo wel van de natuur als de kastelen en de andere bewoningsvormen.
Voor kinderen is het ook heel leuk. Naast veel dingen die ze kunnen zien en waar ze doorheen kunnen lopen is er buiten ook een kleine waterspeeltuin.

Achter het museum liggen de resten van de romaanse (rond 800) kerk. Naast de kerk heeft een klooster gestaan en de grootste klokkentoren uit die tijd.
De klok die er in hing was heel zwaar en werd daarom ook naast de toren gegoten omdat vervoeren te zwaar zou zijn. De kerk was de zetel van de bisschop.




We rijden verder naar het dorpje Zalavár. De fietsers kunnen beter net voor het museum het fietspad op gaan. Dit fietspad leidt naar dezelfde plek maar slaat alleen het dorpje Zalavár over.

Met de auto rijdt men verder door Zalavár. Een dorpje dat meteen opvalt door de kerktoren die al vanaf ver te zien is.

Zalavár 

Nu is het een klein dorpje maar in de oudheid was het meer dan dat.
Rond de 9e eeuw was het dorp de hoofdstad van het frankische pannonische vorstendom. Prins Pribina liet hier een versterkte vesting bouwen op een eiland. De vaste bewoners van de vesting waren edelen, monniken, leger en het volk daarom heen.
De bisschop begon vanaf dit dorp ook het christelijke geloof te verspreiden. Buiten de vesting ontstonden 2 kerken. De al eerder genoemde Hadrianuskerk. Daar werd ook recht gesproken en er kwam nog een 2e kerk. Dit was de kerk van Johannes de Doper. In het westelijke deel van deze kerk ging men geweien verwerken.
Het bleef niet heel lang een belangrijke plaats al in 907 kwam hieraan een einde door een grote veldslag. 
Het dorp bleef wel bestaan en vervulde voor de kloosterlingen nog wel een belangrijke functie. Het klooster bleef heel lang bestaan. In 1575 moesten de kloosterlingen het klooster verlaten. Het werd gevorderd door het hongaarse leger. Het werd een grensburght van het Hongaarse rijk. In 1 van de vele veldslagen met de turken is het volledig met de grond gelijk gemaakt.
De kloosterlingen leefden verder in het nieuwe klooster in Zalaapáti.


We rijden door het dorpje heen door rechtsaf te gaan (1e of 2e weg) en aan het einde linksaf te slaan. Dan rijden we door tot we links of rechtsaf moeten gaan. We slaan rechts af.
We blijven de weg volgen tot we een brug passeren. Na de brug ligt er een heel klein weggetje naar rechts. (Doodlopend)
Aan het eind van deze weg parkeren we de auto. Hier komen de fietsers ook uit.

Als we de parkeerplaats aflopen en naar rechts gaan komen we terecht bij een houten bouwwerk. Dit bouwwerk bestaande uit Akazia hout is een vogelswacht. Je kan er de vogels bekijken die op het reeds eerder genoemde Hídeg tó (koude meer) verblijven. 
Het mooie aan het bouwwerk is dat het zonder 1 stukje metaal is gebouwd.

Als je in de hut staat heb je mooi uitzicht op het meer. Er zitten vaak reigers, eenden, aalscholvers of andere soorten vogels.
Voordeel is dat het lekker blijft binnen. Door de doorstroming van de lucht blijft het lekker op een hete zomerdag maar ben je toch beschut als het slecht weer is.



 Teruglopend naar de auto kom je nog een mooi stukje tegen waar men een soort waterval heeft gemaakt. In de bekkens die hierdoor ontstaan zijn wordt het water gezuiverd maar het is ook heerlijk om langs te lopen of er even lekker op een van de muurtjes naast het water te zitten.
 



Hier vandaan kan je makkelijk verder naar het Kányavár Eiland (Sziget)
Met de auto rijdt je even terug naar de hoofdweg en dan zie je na ongeveer 1 km een weg naar rechts omringt door hoge bomen. Deze volgen tot je bij de parkeerplaats komt.
Voor de fietsers is het verder volgen van het pad vanaf de parkeerplaats voldoende. Je komt automatisch terecht bij de weg naar het Eiland.  

Kányavári Sziget

Dit eiland is echt heerlijk om bij mooi weer te gaan wandelen of vissen of gewoon lekker te gaan bbq-en. 

 



Als je het eiland op wil moet je via de brug maar in de zomermaanden vaart er voor ouderen en invaliden ook een veerboot.
De houten brug is echt schitterend om overheen te wandelen.
Op het eiland kan je gaan rondwandelen. Overal staan borden met uitleg over de beesten die op het eiland voorkomen.
Je kan dan kijken of je 1 van de dieren ziet. Er zijn overal bankjes en zitjes langs de paden.

Naast dat je kan gaan wandelen zijn er op het eiland ook andere dingen die je kan gaan doen. 

Met een vergunning kan je er gaan vissen. Heb je kinderen bij je die dat helemaal niets vinden dan kunnen zij naar de speeltuind die er op het eiland is. 
Ook zijn er 2 uitzichttorens waar vanaf je bij mooi weer echt ver kan kijken. Het uitzicht is echt schitterend.

In alle seizoenen is het een bezoek waard.

Als je geluk hebt kan je de toren van de kerk van Zalavár zien.

Vanaf hier kan je terug gaan naar Egeraracsa of... 

Je rijdt of fietst nog even naar het begin van de laan en maakt daar bij de kinderboerderij van Fenyvespuszta. Je kan hier een kopje koffie drinken, maar je kan tegen een kleine prijs ook naar binnen. Er is een kinderboerderije er is een rijtuigmuseum.
De kinderboerderij 

 
Mooi vind ik hier dat dit lieve dier dat een handicap heeft hier een kans krijgt.